Powiatowa Szkoła Rolnicza Żeńska w Trzepowie powstała w 1923 roku z inicjatywy miejscowych organizacji społecznych i ówczesnego starosty. W dniu 9 stycznia 1923 roku na posiedzeniu Sejmiku Płockiego, zgodnie z ustawą sejmową z dnia 9 stycznia 1920 roku ludowych szkołach rolniczych i uchwałą Wydziału Powiatowego Starostwa Powiatowego, podjęto decyzję o zorganizowaniu szkoły rolniczej dla dziewcząt pod egidą Ministerstwa Rolnictwa. Z państwowej parcelacji gruntów szkoła otrzymała na własność 17 ha ziemi z byłego folwarku Trzepowo oraz stare zabudowania: dworek, stodołę i budynki gospodarcze.  Organizacją merytoryczno-dydaktyczną szkoły zajęli się: Leokadia i Stanisław Bergerowie – nauczyciele Szkoły Rolniczej w Niegłosach. Dzięki ich ogromnemu zaangażowaniu i wytężonej pracy w latach 1925 – 1929  :

• gmach szkoły do nauczania 40 uczennic;
• budynki inwentarskie (obora, chlewnia, stajnia);
• budynek gospodarczy z pralnią, suszarnią, mleczarnią i prysznicami;
• cztery kurniki z wylęgarnią drobiu;
• skanalizowano budynki szkoły;
• zdrenowano pola szkoły;
• przed szkołą urządzono boisko do gier i zabaw;
• założono sad i ogród warzywny.

Szkołę zorganizowano dla córek rolników z powiatu płockiego oraz powiatów sąsiednich. Przyjmowano do niej kandydatki w wieku od 16 do 26 lat, które ukończyły przynajmniej cztery odziały szkoły powszechnej, albo otrzymały dostateczne przygotowanie domowe. Pierwszy (najkrótszy) kurs odbył się wiosną 1923 roku. Następne, jedenastomiesięczne kursy w Powiatowej Szkole Rolniczej Żeńskiej rozpoczynały się 15 października (lata 20.), 15 listopada (lata 30.) i okresowo 15 stycznia. Nauka w szkole była bezpłatna, a za wyżywienie w internacie płacono początkowo 1q żyta miesięcznie lub ekwiwalent w gotówce. Głównym zadaniem szkoły było przegotowanie wychowanek do samodzielnej pracy we własnych gospodarstwach, dlatego też program nauczania obejmował kilka działów:

• hodowla drobiu, świń, bydła, koni;
• rolnictwo i .gospodarstwo .polowe;
• ogrodnictwo, sadownictwo, warzywnictwo, pszczelarstwo;
• gospodarstwo domowe: gotowanie, pieczenie, krój, szycie, haft kolorowy i biały;
• przedmioty ogólnokształcące: język polski, religię, historię, geografię Polski, rachunki, higienę, rachunki gospodarcze,
• przyrodę, spółdzielczość;
• pogadanki z prawa oraz gimnastykę, a także śpiew, muzykę, pogadanki etyczne.

Każda z dziewcząt musiała zapoznać się z pracą wszystkich działów praktycznych. W związku z tym obowiązywały dwutygodniowe dyżury, po których składano dokładne sprawozdania. Dzień powszedni w szkole wyglądał następująco:

• 5.00 – 6.00 dyżury hodowlane, kuchnia;  
• 6.00 – 7.00 pobudka, toaleta poranna, porządki;
• 7.00 – 7.30 poranna modlitwa, śniadanie;
• 7.30 – 10.00 trzy lekcje po 45 minut;
• 10.00 – 12.30 zajęcia praktyczne we wszystkich działach;
• 12.30 – 13.30 pora obiadowa;
• 13.30 – 16.00 trzy lekcje po 45 minut;
• 16.00 – 16.30 podwieczorek;
• 16.30 – 18.00 odrabianie lekcji;
• 18.00 – 19.30 zajęcia praktyczne;
• 19.30 – 20.00 kolacja;
• 20.00 – 21.30 zajęcia praktyczne, czytanie, odrabianie lekcji, czas dla siebie;
• 21.30 – 22.00 wieczorna modlitwa, mycie, sen. 

Szkoła cieszyła się wielkim szacunkiem, a jej wychowanki sławą wzorowych gospodyń wiejskich, patriotek i działaczek społecznych. W latach 1923 – 1929 szkołę ukończyło powyżej 500 uczennic. Znaczącym wydarzeniem w życiu szkoły było uczestnictwo dziewcząt w dożynkach u Prezydenta RP Ignacego Mościckiego w Spale w roku 1928. Natomiast w listopadzie 1932 roku społeczność szkolna uczestniczyła w uroczystości poświęcenia lotniska z udziałem Prezydenta RP.

W okresie okupacji działalność szkoły była przerwana. W budynkach szkolnych w Trzepowie mieścił się szpital wojskowy. W czasie odwrotu hitlerowców cały obiekt został zaminowany i miał ulec zniszczeniu. Niemcy nie zdążyli jednak wysadzić w powietrze szkoły, jak uczynili to z odległą o 2 km Szkołą Rolniczą Męską w Niegłosach, której już nigdy nie odbudowano.

Szkoła w Trzepowie wznowiła swoją działalność dydaktyczną i gospodarczą w kwietniu 1945 roku. Pierwszy rok szkolny rozpoczął się 6 kwietnia i trwał do 1 sierpnia. Dziewczęta pobierały naukę w Państwowym Gimnazjum Rolniczym Żeńskim, a później w Liceum Rolniczo – Gospodarczym o 3 – letnim cyklu nauczania. Pierwszym po wojnie dyrektorem została Anna Borzymowska, która pełniła taką funkcję do roku 1951. W roku 1948 w Trzepowie powstało 4 – letnie Państwowe Liceum Rolnicze Żeńskie, przemianowane w roku 1952 na 4 – letnie Państwowe Technikum Rolnicze. Od roku 1951 funkcję dyrektora szkoły pełniła Antonina Wolska. W tym czasie ważnym wydarzeniem była  pierwsza  matura  (rok 1952). Szkołę opuściły wtedy 32 absolwentki. W tym powojennym okresie struktura organizacyjna szkoły ulegała jeszcze wielokrotnym zmianom. Na przykład w roku szkolnym 1954/55 został wprowadzony pięcioletni system nauczania i koedukacja.  Pierwszego września 1960 roku powołane zostało 4-letnie Państwowe Technikum Rolnicze dla dorosłych, do którego przyjmowano absolwentów szkół przysposobienia rolniczego oraz absolwentów niższych szkół rolniczych I i II stopnia. Od 1964 roku rozpoczęło działalność 3-letnie technikum stacjonarne o kierunku ogólno rolniczym dla absolwentów SPR i ZSR. W 1967 roku powołano Wydział Kształcenia Korespondencyjnego przemianowany później na Wydział Zaoczny Technikum Rolniczego. W 1977 roku decyzją Ministerstwa Rolnictwa powołano Zespół Szkół Rolniczych. Niezwykle ważne wydarzenie miało jednak miejsce 16 września 1984 roku, kiedy to Zespołowi Szkół Rolniczych nadano imię Leokadii Bergerowej. Obywatel Niemiec – Aleksander Moksel – postanowił ufundować szkołę dla społeczeństwa Płocka. Władze wojewódzkie podjęły decyzję, iż będzie to nowy obiekt dla Zespołu Szkół Rolniczych. W związku z tą decyzją znaleziono miejsce na lokalizację szkoły w Górach  k. Płocka. Wmurowanie aktu erekcyjnego pod budowę nowego obiektu nastąpiło 28 kwietnia 1989 roku. Nowy obiekt wyświęcono 13 września 1998 roku. Od roku 2002 szkoła nosi nazwę: Zespół Szkół im. Leokadii Bergerowej.

Dyrektorzy szkoły:

• Leokadia Bergerowa (1923-1933)
• Anna Wladichówna (1933 – 1937)
• Henryka Ciborowska – Wysocka (1937-1939)
• Anna Borzymowska (1945 – 1951)
• Antonina Wolska (1951-1968)
• Zbigniew Rudnicki (1968-1974)
• Janina Bińkowska (1974-1982)
• Klemens Krzemiński (1982-1990)
• Bogusław Sukiennik (1990-2000)
• Jolanta Kurczab (2000 – p.o dyrektora)
• Jacek Kłosiński (od roku 2000)

(Oprac. na podstawie książki autorstwa pani Anieli Bagińskiej – „80 lat Zespołu Szkół im. Leokadii Bergerowej w Płocku”)